ارزیابی آزمایشگاهی اثر میزبانی پنج منبع غذایی در تغییرات ظرفیت زیستی شب پره ابریشم باف ناجور (Lymantria dispar (Lep.: Lymantriidae و بازنگری نتایج در شرایط طبیعی روی درختان میزبان در منطقه یاسوج

پروانه ابریشم باف ناجور(Lep. : Lymantriidae) Lymantria dispar L. یکی از مهم‌ترین آفات درختان جنگلی و زینتی دنیا است. گیاهان میزبانی که توسط لاروهای پروانه ابریشم باف ناجور مورد تغذیه قرار می‌گیرند، دارای تأثیر معنی‌داری روی رشد و نمو این حشره می‌باشند. کیفیت و کمیت غذا عوامل اساسی در بقاء لاروها و شفیره‌ها و در نهایت روی تغییرات جمعیت پروانه ابریشم باف ناجور می‌باشند. در این بررسی مقدار مصرف غذا، ادامه حیات، طول مراحل مختلف زندگی و میزان باروری پروانه ابریشم باف ناجور بر روی پنج میزبان مختلف یعنی سیب (Malus domestica)، تبریزی (Populus nigra)، سپیدار(Populus alba)، بلوط (Quercus sp.) و گلابی (Pyrus communis) در شرایط آزمایشگاهی و شرایط طبیعی منطقه یاسوج مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج این آزمایشها آشکار ساخت که مقدار کل سطح برگ خورده شده توسط یک لارو، طی مرحله زندگی آن بر روی میزبان سیب (M. domestica) 1014 سانتیمتر مربع و بیش از سایر میزبانها بوده است و همچنین مشخص شد که لاروها پس از مختصری تغذیه از برگهای سپیدار و گلابی از بین می‌روند. طول عمر مراحل مختلف زندگی این حشره بر روی سیب و تبریزی با بلوط در شرایط آزمایشگاه اختلاف معنی‌دار دارد. تحت شرایط این آزمایشها، تفاوت معنی داری بین طول دوره زیستی لارو حشره بر روی سیب و تبریزی وجود نداشت. میزان تمایل به تغذیه از سیب و تبریزی بطور بارزی بیشتر از بلوط می‌باشد. میانگین وزن شفیره‌های ماده تولید شده روی سیب، تبریزی و بلوط به‌ترتیب 1440، 1320 و 1100 میلی‌گرم بوده و از آنجایی‌که تعداد تخمهایی که به‌وسیله حشرات ماده گذاشته می‌شود، با وزن شفیره‌های ماده ارتباط مستقیم دارد، بنابراین میزان باروری حشره کامل لاروهایی که روی سیب پرورش یافته‌اند، با تولید شفیره‌های ماده با میانگین وزن 1440 میلی‌گرم و شاخص تولیدمثل 19/3، بیش از لاروهایی است که روی تبریزی با شاخص تولیدمثل 59/2 و بلوط با شاخص تولیدمثل، 41/2 پرورش یافته‌اند. نتایج مصرف غذا، حیات و طول دوره زندگی حالتهای مختلف این حشره نمایانگر وجود عوامل بازدارنده تغذیه در سپیدار و گلابی می‌باشد.